kosa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Kosakossakòsakósa

kosa (język polski)[edytuj]

kosa (1.1)
kosa (1.2)
kosa (1.5)
kosa (1.6)
wymowa:
IPA[ˈkɔsa], AS[kosa] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roln. narzędzie do ścinania zbóż, traw itp.: ostrze na długim kiju; zob. też kosa w Wikipedii
(1.2) gwara więzienna nóż
(1.3) pot. osoba wymagająca w stosunku do innych, często o nauczycielach
(1.4) przest. włosy, grzywa[1]
(1.5) przest. dziś poet. warkocz[1]
(1.6) geogr. długi i wąski półwysep powstały wskutek naniesienia piasku przez prądy przybrzeżne; zob. też kosa (geografia) w Wikipedii
(1.7) pot. uczn. ocena niedostateczna

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. B. lp od: kos
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Obecnie kosami tnie się już tylko trawy; zboża ścina kombajn.
(1.1) Pierwszy pod kosę poszedł jęczmień i rzepak.
(1.2) następnie kupuje kosę w brzuch (spływa to po nim jak po kaczce), jednym typem rzuca o siatkę, drugiemu wbija pięść w trzewia, podnosi go do góry, rzuca (z Internetu)
(1.3) Z naszej nauczycielki biologii to była niezła kosa.
(1.4) Hjena grzywę abo kosę ma na szyi.[2] (sic!)
(1.7) Dostałam dwie kosy z matmy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) klepać kosę
(1.4) kosa lwa
synonimy:
(1.1) gwara więzienna kosior; zobacz też: nóż
(1.6) mierzeja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kośnik mzw/mos, pokos mrz, kosina ż, kosiarz m, kosisko n, kośba ż, kosynier m, koszenie n, skoszenie n, kosiarka ż
czas. wykaszać, kosić ndk., skosić dk.
przym. kośny, kosiarski, kosynierski
związki frazeologiczne:
trafiła kosa na kamieńsprzedać kosę
etymologia:
(1.4,5) por. коса, por. каса
uwagi:
zob. też kosa (ujednoznacznienie) w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: nóż
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kosa” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 487-488.
  2. Walerian Otwinowski

kosa (język bośniacki)[edytuj]

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włosy
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kosa
uwagi:
źródła:

kosa (język chorwacki)[edytuj]

kosa (1.2)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) włosy
(1.2) rzad. roln. kosa
odmiana:
(1.1) lp D. kose; lm M. kose
przykłady:
(1.1) On voli kad žena ima dugu kosu.On lubi, jak kobieta ma długie włosy.
(1.2) Uzmi kosu i pokosi travu!Weź kosę i skoś trawę!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
namjerila se kosa na brus
etymologia:
prasł. *kosa
uwagi:
źródła:

kosa (język czeski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kosa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kosit
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosa (język górnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kosa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosa (język łotewski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. skrzyp
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosa (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kosa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosa (język suahili)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) błądzić
(1.2) brakować
odmiana:
(1.1) jak czasowniki regularne zakończone samogłoską a; formy podstawowe
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kosa (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) (w zwrotach) kurs, kierunek
odmiana:
(1.1) lp en kosa, kosan; lm kosor, kosorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ställa / styra kosan mot någotskierować się / udać się dokądś
synonimy:
(1.1) riktning, kurs, färd
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie mylić z: kossakrasula
por. kos
źródła: