kosior

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kosior (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˈkɔɕɔr], AS: [kośor], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. gw. rodzaj pogrzebacza z deszczułką do wygarniania węgli z pieca chlebowego[1][2]
(1.2) gwara więzienna nóż
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikkosiorkosiory
dopełniaczkosiorakosiorów
celownikkosiorowikosiorom
biernikkosiorkosiory
narzędnikkosioremkosiorami
miejscownikkosiorzekosiorach
wołaczkosiorzekosiory
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ożóg piekarski, kryka
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pogrzebacz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. kosiorek m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. 3, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969.
  2. ↑ Dawne określenia piekarskie w: „Piekarz Polski”, nr 10, 11, 12/2012 (159, 160, 161), ISSN 1507-7179, s. 28
  3. ↑ Wiesław Boryś, Hanna Popowska-Taborska Słownik etymologiczny kaszubszczyzny, tom 2, Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, Warszawa 1997, ISBN 83-86619-81-3, s. 210
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kosior&oldid=7146833”