wicentyński
wicentyński (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik wicentyński wicentyńska wicentyńskie wicentyńscy wicentyńskie dopełniacz wicentyńskiego wicentyńskiej wicentyńskiego wicentyńskich celownik wicentyńskiemu wicentyńskiej wicentyńskiemu wicentyńskim biernik wicentyńskiego wicentyński wicentyńską wicentyńskie wicentyńskich wicentyńskie narzędnik wicentyńskim wicentyńską wicentyńskim wicentyńskimi miejscownik wicentyńskim wicentyńskiej wicentyńskim wicentyńskich wołacz wicentyński wicentyńska wicentyńskie wicentyńscy wicentyńskie nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Działalność katarów wicentyńskich szybko przybrała zorganizowane formy: już ok. 1190 r. wzmiankowany jest w Vicenzy katarski biskup Mikołaj[1].
- (1.1) Blok polsko-francusko-wicentyński przypuścił tym razem szturm o naczelne stanowiska na Uniwersytecie Legistów, zdobywając dla siebie rektorat i syndykat[2].
- (1.1) Przeważnie na koszulę wkładał krótki kaftan włoski z czarnego jedwabiu lub niemiecki z czarnego sukna wicentyńskiego. Na wierzch ubierał w razie deszczu płaszcz z czarnego sukna flamandzkiego, a w czasie pogody takiż z sukna paryskiego. Najkosztowniejszą część jego stroju stanowiła sobolowa czapka, giermak z adamaszku podbity popielicami i włoska szpada złocona[3].
- (1.1) Jeżeli niepospolitymi pięknościami odznaczają się doliny Val di Fassa w Tyrolu południowym albo dolina Agno pomiędzy Recoaro i Valdagno w Alpach Wicentyńskich, albo sławna dolina Chamounix w Sabaudii, tyle przez podróżnych zwiedzana, to dolina tatrowa posiada tyle wdzięku, że się z wszystkimi równać może[4].
- (1.1) «Wicentyńskie Alpy», grupa górska w Południowych Alpach Wapiennych, między doliną Sugańską a Adygą, wysokie do 2341 m (…)[5]
- (1.1) Izabella tak słynęła z wdzięków, że Giangiorgio Trissino, wicentyński humanista (…) uważał ją za typ renesansowej piękności, podobnie jak Helenę uważano za wzór pięknej kobiety u Greków[6].
- (1.1) Oskarżenie żydów o zabicie dnia 4 kwietnia 1485 r. chłopca Lorenzo, stało się przyczyną wydalenia bezpowrotnego żydów z ziemi wicentyńskiej[7].
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) war. vicentyński
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Vicentine
- czeski: (1.1) vicenzský
- francuski: (1.1) vicentin
- włoski: (1.1) vicentino
- źródła:
- ↑ Aneta Pieniądz-Skrzypczak, Początki kultu Korony Cierniowej w Vicenzy, w: Roczniki Historyczne, Tom 67 (2001) s. 29-57.
- ↑ Henryk Barycz, Z zaścianka na Parnas: drogi kulturalnego rozwoju Jana Kochanowskiego i jego rodu, s. 233, Wydawnictwo Literackie, 1981.
- ↑ Jadwiga Prus, Król Zygmunt August i jego zasługi dla polskiej kultury, w: Studia Historyczne, Tom 17, Numer 4 (1974) s. 533-565.
- ↑ Andrzej Zieliński, Romantyczne wędrówki po Galicji, s. 243, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987.
- ↑ Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna, t. 18, s.101, wyd. Gutenberg, Kraków, 1932.
- ↑ Kazimierz Chłedowski, Dwór w Ferrarze, s. 426, 1907.
- ↑ F. Frank, Mord rytualny wobec trybunału prawdy i sprawiedliwości, cz. II, tłum. Maria Blumberg, Warszawa, 1905.