wicentyński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wicentyński (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) związany z Vicenzą, dotyczący Vicenzy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Działalność katarów wicentyńskich szybko przybrała zorganizowane formy: już ok. 1190 r. wzmiankowany jest w Vicenzy katarski biskup Mikołaj[1].
(1.1) Blok polsko-francusko-wicentyński przypuścił tym razem szturm o naczelne stanowiska na Uniwersytecie Legistów, zdobywając dla siebie rektorat i syndykat[2].
(1.1) Przeważnie na koszulę wkładał krótki kaftan włoski z czarnego jedwabiu lub niemiecki z czarnego sukna wicentyńskiego. Na wierzch ubierał w razie deszczu płaszcz z czarnego sukna flamandzkiego, a w czasie pogody takiż z sukna paryskiego. Najkosztowniejszą część jego stroju stanowiła sobolowa czapka, giermak z adamaszku podbity popielicami i włoska szpada złocona[3].
(1.1) Jeżeli niepospolitymi pięknościami odznaczają się doliny Val di Fassa w Tyrolu południowym albo dolina Agno pomiędzy Recoaro i Valdagno w Alpach Wicentyńskich, albo sławna dolina Chamounix w Sabaudii, tyle przez podróżnych zwiedzana, to dolina tatrowa posiada tyle wdzięku, że się z wszystkimi równać może[4].
(1.1) «Wicentyńskie Alpy», grupa górska w Południowych Alpach Wapiennych, między doliną Sugańską a Adygą, wysokie do 2341 m (…)[5]
(1.1) Izabella tak słynęła z wdzięków, że Giangiorgio Trissino, wicentyński humanista (…) uważał za typ renesansowej piękności, podobnie jak Helenę uważano za wzór pięknej kobiety u Greków[6].
(1.1) Oskarżenie żydów o zabicie dnia 4 kwietnia 1485 r. chłopca Lorenzo, stało się przyczyną wydalenia bezpowrotnego żydów z ziemi wicentyńskiej[7].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. vicentyński
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Vicenza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Aneta Pieniądz-Skrzypczak, Początki kultu Korony Cierniowej w Vicenzy, w: Roczniki Historyczne, Tom 67 (2001) s. 29-57.
  2. Henryk Barycz, Z zaścianka na Parnas: drogi kulturalnego rozwoju Jana Kochanowskiego i jego rodu, s. 233, Wydawnictwo Literackie, 1981.
  3. Jadwiga Prus, Król Zygmunt August i jego zasługi dla polskiej kultury, w: Studia Historyczne, Tom 17, Numer 4 (1974) s. 533-565.
  4. Andrzej Zieliński, Romantyczne wędrówki po Galicji, s. 243, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987.
  5. Wielka ilustrowana encyklopedia powszechna, t. 18, s.101, wyd. Gutenberg, Kraków, 1932.
  6. Kazimierz Chłedowski, Dwór w Ferrarze, s. 426, 1907.
  7. F. Frank, Mord rytualny wobec trybunału prawdy i sprawiedliwości, cz. II, tłum. Maria Blumberg, Warszawa, 1905.