państwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Państwo

państwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˈpãj̃stfɔ], AS[pãĩ ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.rozs. artyk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) polit. struktura polityczna obejmująca określony obszar i grupę ludzi go zamieszkującą, rządzona przez osoby reprezentujące grupę; ustrój takiej struktury; zob. też państwo w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, liczba mnoga

(2.1) zwrot grzecznościowy względem grupy, w której zarówno kobiety, jak i mężczyźni
(2.2) tytuł grzecznościowy wobec małżeństwa
(2.3) pan i pani wobec służby
odmiana:
(1.1) lp,
(2.1-3) [1]blp,
przykłady:
(1.1) Monako to bardzo małe państwo.
(2.1) Czy nie mają Państwo nic przeciwko temu, że otworzę okno?
(2.2) Państwo Kowalscy bardzo mili.
(2.3) Moi poprzedni państwo nie byli tacy oschli” — pomyślał ogrodnik.
składnia:
(2.1) z czas.: ofic. Państwo + 3. os. lm; nieofic. Państwo + 2. os. lm[2]
kolokacje:
(1.1) Państwo IzraelPaństwo KatarPaństwo KuwejtPaństwo PalestynyPaństwo Watykańskie
(1.1) miasto-państwoPaństwo Kościelne
synonimy:
(1.1) kraj
(2.1) panie i panowie
(2.2) małżeństwo, rodzina, skr. pp.
(2.3) chlebodawcy
antonimy:
(2.3) służba
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1)
rzecz. upaństwowienie n, państwowość ż
zdrobn. państewko n
czas. upaństwowić
przym. państwowy, wewnątrzpaństwowy
(2.1-3)
rzecz. pan m, Pan m, pani m, panicz m, panienka ż, panowanie n
czas. panować
przym. pański
związki frazeologiczne:
(1.1) źle się dzieje w państwie duńskimpaństwo policyjnepaństwo w państwie
(2.1-3) państwo młodzi
etymologia:
(2) pol. pan + -stwo[3]
uwagi:
zobacz też: państwo roślinne
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „państwo” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „Jak Państwo widzą...” w: Poradnia językowa PWN.
  3. Stanisław Szober, Gramatyka języka polskiego, PWN, Warszawa 1968, s. 121.