pański

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Pański

pański (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i ?/i
znaczenia:

przymiotnik dzierżawczy

(1.1) należący do mężczyzny, do którego zwracamy się per pan

przymiotnik relacyjny

(2.1) odnoszący się do mężczyzny, do którego zwracamy się per pan
(2.2) odnoszący się do panaszlachcica, arystokraty, bogacza
(2.3) charakterystyczny dla zachowania lub wyglądu szlachcica, arystokraty, bogacza
(2.4) odnoszący się do właściciela lub pracodawcy
odmiana:
(1.1, 2.1-4)
przykłady:
(1.1) Ten kapelusz jest pański?
(1.1) Zresztą jeśli mogę sobie pozwolić na uwagę, pańskie lektury też do niczego[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.2) dworski
antonimy:
(1.1) pot. paniny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pan mos, panicz mos, pani ż, panna ż, pańszczyzna ż, panieństwo n
czas. panować ndk., zapanować dk.
przym. Pański
związki frazeologiczne:
łaska pańska na pstrym koniu jeździpańska skórkapańskie oko konia tuczymieć krzyż pański
etymologia:
pol. pan + -ski
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) your, yours; (2.1) your, yours; (2.2) lordly; (2.3) lordly
  • esperanto: (2.2) sinjora; (2.3) sinjora
  • francuski: (1.1) votre (un seul possesseur masculin)
  • hiszpański: (1.1) su (un solo poseedor masculino)
  • nowogrecki: (1.1) σας (μόνο ένας κάτοχος αρσενικού γένους)
  • sycylijski: (1.1) Vostru; (2.1) Vostru
źródła:
  1. Aurélie Valognes, Przegwizdane (tłum. Agnieszka Rasińska-Bór)