wpierdziel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wpierdziel (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) posp. dotkliwe pobicie
(1.2) posp. wyczerpujący trening
(1.3) posp. poszerzająca horyzonty sytuacja życiowa

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 2. os. lp rozk. od: wpierdzielić
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Coś musieli nabroić, ale żaden nic nawet nie warknął. A dostali taki wpierdziel, że krew się lała, a oni nic[1].
(1.1) Pani kazała nam podać sobie ręce na zgodę, to sobie podaliśmy, ale żadnej zgody nie będzie, bo ja dalej tego Kuby nie lubię i jutro mu wpierdziel spuszczę za salą gimnastyczną[2].
(1.2) Wpierdziel na ostatnim wuefie był dla nas rzeczą nową.
(2.1) Kochany, wpierdziel całego arbuza przed snem i potem pogadamy!
(2.1) Nie wpierdziel Sabiny, bo ci nie pomoże!
składnia:
kolokacje:
(1.1) sromotny wpierdziel • dostać wpierdziel
(1.2) ostry wpierdziel
synonimy:
(1.1) manto
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wpierdzielanie n, wpierdzielenie n
czas. wpierdzielać ndk., wpierdzielać się ndk., wpierdzielić dk., wpierdzielić się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wpierdzielić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Paweł Jesionowski, Węgierska, www.tubylotustalo.pl
  2. Olgerd Dziechciarz, Miasto Odorków, Wydawnictwo Amea, Budzyń 2009, ISBN 978-83-9246-588-1