Iliryjczyk

Iliryjczyk (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) staroż. mieszkaniec Ilirii

(1.2) daw. Słowianin południowy (szczególnie Chorwat)

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Iliryjczyk	Iliryjczycy
dopełniacz	Iliryjczyka	Iliryjczyków
celownik	Iliryjczykowi	Iliryjczykom
biernik	Iliryjczyka	Iliryjczyków
narzędnik	Iliryjczykiem	Iliryjczykami
miejscownik	Iliryjczyku	Iliryjczykach
wołacz	Iliryjczyku	Iliryjczycy

przykłady:

(1.1) Germanie, Iliryjczycy, Trakowie i przedstawiciele innych ludów Wschodu mieli natomiast maszerować na wschód, w swe strony rodzinne.

(1.2) [Legia Polska] złożona pierwotnie z jakich stu oficerów i żołnierzy, liczyła po kilku miesiącach dwa tysiące walczących i nadal bez przerwy napływali do niej Polacy, porzucający szeregi austriackie, tudzież Iliryjczycy i Czesi.

(1.2) Niech każdy Słowianin będzie, czem być powinien: Polak, dobrym Polakiem, Czech, dobrym Czechem, Iliryjczyk czy Serb, dobrym Iliryjczykiem, czy Serbem, ale nie powiemy: dobrym Rosyaninem, bo dobrym Rosyaninem, wedle panującego w Rosyi pojęcia, jest ten tylko, kto wolę cara ślepo wypełnia (sic!).

(1.2) Z wyjątkiem Rosji, ludność monarchii austriackiej była najbardziej różnorodna ze wszystkich państw europejskich, gdyż cesarskiemu berłu podlegali: Niemcy, Słowianie, Węgrzy, Wołosi, Polacy, Iliryjczycy, Żydzi, Grecy, Turcy, Włosi, Holendrzy i inne narodowości (p. uwsp.).

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Iliria ż, iliryjski mrz

forma żeńska Iliryjka ż

przym. iliryjski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Illyrian; (1.2) Illyrian
• białoruski: (1.1) ілірыец m
• rosyjski: (1.1) иллириец m
• słowacki: (1.1) Ilýr m; (1.2) Ilýr m

źródła: