porzucać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

porzucać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈʒuʦ̑aʨ̑], AS[požucać]
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. porzucić)

(1.1) opuszczać kogoś lub coś; zostawiać, odchodzić od kogoś lub czegoś
(1.2) przestawać coś wykonywać, przestawać zajmować się czymś
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Wlokąc ciężary po bruku, zgięci, oglądali się z obawą na boki, porzucali towar pod murem i biegli z powrotem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zostawiać, opuszczać, odchodzić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. porzucić dk.
rzecz. porzucanie n, porzucenie
ims. porzucony
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bogdan Wojdowski, Chleb rzucony umarłym, 1971, Narodowy Korpus Języka Polskiego.