Hawr
Hawr (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Hawr Hawry dopełniacz Hawru[2] Hawrów celownik Hawrowi Hawrom biernik Hawr Hawry narzędnik Hawrem Hawrami miejscownik Hawrze[2] Hawrach wołacz Hawrze Hawry
- przykłady:
- (1.1) W Hawrze, dokąd zawiózł ich ekspres w ciągu kilku godzin, dwaj podróżni zostali skwapliwie przyjęci na pokład pięknego parowca, który podniósł natychmiast kotwicę i wyruszył na pełne morze nie czekając na innych pasażerów.[3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Hawrze • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Hawru • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Hawru • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Hawru • mieszkaniec / mieszkanka Hawru • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Hawrze • pochodzić z Hawru • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Hawru
- synonimy:
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) Гаўр m
- bułgarski: (1.1) Хавър m
- francuski: (1.1) Le Havre m
- litewski: (1.1) Havras m
- macedoński: (1.1) Авр m
- nowogrecki: (1.1) Χάβρη ż
- rosyjski: (1.1) Гавр m
- ukraiński: (1.1) Гавр m
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 134.
- ↑ 2,0 2,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1413.
- ↑ Jules Verne Łowcy meteorów, ISBN 978-83-7991-010-6
