wyruszyć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyruszyć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[vɨˈruʃɨʨ̑], AS[vyrušyć] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. wyruszać)

(1.1) aspekt dokonany od: wyruszać
odmiana:
(1.1) zob. wyruszać
przykłady:
(1.1) Wtedy okazało się, że wrócił do miejsca, z którego wyruszył - w sam środek wielkiego lasu[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ruch
czas. ruszać, wyruszać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wyruszać
źródła:
  1. Olga Tokarczuk, Prawiek i inne czasy, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.