proletariusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

proletariusz (język polski)[edytuj]

proletariusze (1.2)
wymowa:
IPA[ˌprɔ.lɛ.ˈtar.ʲjuʃ], AS[pro.le.tar.ʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. pierwotnie członek grupy społecznej w Republice Rzymskiej, utożsamiany z ostatnią na zgromadzeniu ludowym, najbiedniejszą klasą majątkową obywateli; zob. też proletariusze w Wikipedii
(1.2) polit. członek proletariatu, klasy społecznej składającej się z robotników najemnych, zwłaszcza tych zatrudnionych w przemyśle; najuboższej warstwy społeczeństwa; zob. też proletariat w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wobec tego zdecydował się konsul Mariusz wprowadzić zasadę zaciągu ochotniczego. Dotąd armia rzymska składała się ze średnio zamożnych chłopów, obecnie zaś jej skład socjalny uległ zupełnej zmianie. Większość stanowili proletariusze miejscy zaciągający się na lat szesnaście[1].
(1.2) Rosnąc w siły, w znaczenie społeczne, musi burżuazja zatrudniać coraz większą ilość proletariuszy, musi odrywać chłopa od ziemi, rzemieślnika od warsztatu i zamieniać ich w proletariuszy[2].
(1.2) W Krakowie bowiem arcybiskupi bywali zwykle wybierani spośród arystokratów. Było więc zaskoczeniem, gdy po nich wszystkich zostałem mianowany ja, „proletariusz[3].
składnia:
kolokacje:
(1.2) być / stać się proletariuszem • pozować na proletariusza • warstwa / klasa / partia / rewolucja proletariuszy • duchowy proletariusz • walczący proletariusz • stawać w obronie proletariuszy • bronić praw proletariuszy • dola / byt proletariusza • proletariusz uświadomiony klasowo • proletariusz-marksistatowarzysz proletariusz
synonimy:
(1.2) robotnik, przedstawiciel klasy robotniczej
antonimy:
(1.1) patrycjusz
(1.2) burżuj, kapitalista, arystokrata, przemysłowiec
hiperonimy:
hiponimy:
(1.2) lumpenproletariusz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. proletariat m, proletaryzacja ż, proletariackość ż
forma żeńska proletariuszka ż
przym. proletariacki
przysł. proletariacko
czas. proletaryzować
związki frazeologiczne:
niebiescy proletariuszeproletariusz nie ma ojczyznyproletariusz w mundurze
etymologia:
(1.1) łac. proletarius
(1.2) od (1.1)
uwagi:
(1.2) pojęcie używane w terminologii marksistowskiej
tłumaczenia:
źródła:
  1. Kazimierz Kumaniecki, Historia kultury starożytnej Grecji i Rzymu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Wrocław 1988, ISBN 8301047801, s. 371
  2. Julian Baltazar Marchlewski, Ludzie, czasy, idee, Książka i Wiedza, Warszawa 1973, s. 205
  3. Jan Paweł II, Wstańcie, chodźmy!, Wydawnictwo św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, Kraków 2004, ISBN 8388971875, s. 52