klamra

klamra (język polski)

klamra (1.1) od pasa

buty z ozdobnymi klamrami (1.1)

klamra (1.4)

klamra (1.5) w skale

{ }

klamry (1.6)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zapięcie, zwykle ozdobne, u pasa, butów, odzieży, przy okładkach; zob. też klamra w Wikipedii

(1.2) element łączący pewne zdarzenia, zjawiska czy fragmenty czegoś w całość

(1.3) techn. pręt, zwykle metalowy, o ostrych końcach, zagięty w kształcie litery U, używany do łączenia przedmiotów

(1.4) sport. obustronne przytrzymywanie się w zwarciu przeciwników

(1.5) turyst. hak wbity w skałę celem ułatwienia wspinaczki

(1.6) typogr. mat. inform. nawias wężykowato wygięty

odmiana:

(1.1-6)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klamra	klamry
dopełniacz	klamry	klamer
celownik	klamrze	klamrom
biernik	klamrę	klamry
narzędnik	klamrą	klamrami
miejscownik	klamrze	klamrach
wołacz	klamro	klamry

przykłady:

(1.1) Milva, odpasawszy z bioder gruby skórzany pas, chwyciwszy za klamrę, owinąwszy wokół napięstka, dopadła wojowników i zaczęła ich łoić, od ucha, z całej siły, nie żałując ni rzemienia, ni ręki.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) klamerka, sprzączka

(1.2) łącznik

(1.4) chwyt klamrowy, klincz

(1.5) hak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. klamerka ż

czas. klamrować ndk.

przym. klamrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Klammer

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) buckle; (1.6) brace, curly bracket
• kaszubski: (1.1) klamra ż
• łaciński: (1.1) subscus ż
• rosyjski: (1.1) пряжка ż, фастекс m

źródła:

klamra (język kaszubski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) klamra

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: