wyjście

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyjście (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈvɨjɕʨ̑ɛ], AS[vyi ̯śće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) droga lub otwór, którym się wychodzi
(1.2) spotkanie towarzyskie poza własnym domem
(1.3) rozwiązanie kłopotliwej sytuacji
(1.4) elektr. gniazdo urządzenia podające wynik pracy, dźwięk, sygnał itp.
(1.5) inform. wynik działania skryptu lub programu
(1.6) rzecz. odczas. od wyjść
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Na korytarzu znajdowały się strzałki prowadzące do wyjścia.
(1.3) Sama podwyżka wynagrodzeń nie jest wyjściem, ale może pomóc spowolnić odpływ z zawodu.
składnia:
kolokacje:
(1.1) iść do wyjścia • szukać wyjścia • wyjście ewakuacyjne
synonimy:
(1.1) wyjazd
antonimy:
(1.1) wejście
(1.4) wejście
(1.5) wejście
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyjściówka ż, wychodek m, wychodnia ż, wychodnica ż, wychodne n, wychodźstwo n, wychodźca m, wychodzenie n
czas. wychodzić ndk., wyjść dk.
przym. wyjściowy, wychodny, wychodźczy
przysł. wyjściowo
związki frazeologiczne:
punkt wyjściasytuacja bez wyjścia
etymologia:
(1) pol. wyjść
uwagi:
tłumaczenia:
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: rozwiązanie
źródła: