Indus
Indus (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Azji[1] przepływająca przez Chiny, Indie i Pakistan; zob. też Indus w Wikipedii
- (1.2) geogr. wieś w Kanadzie na wschód od Calgary
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Indus Indusy dopełniacz Indusu Indusów celownik Indusowi Indusom biernik Indus Indusy narzędnik Indusem Indusami miejscownik Indusie Indusach wołacz Indusie Indusy - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Indus Indusi dopełniacz Indusa Indusów celownik Indusowi Indusom biernik Indusa Indusów narzędnik Indusem Indusami miejscownik Indusie Indusach wołacz Indusie Indusi
- przykłady:
- (1.1) Rzeka Indus to najdłuższa i najważniejsza rzeka w Pakistanie.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Indusu • nad Indusem • Indus wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Indusu • pływać / płynąć Indusem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Hindus mos, Hinduska ż, hindus m, hinduista m, hinduska ż, hinduistka ż, Hindustan mrz, Indie nmos lm, hinduizm m, hinduizacja ż, hinduizowanie n
- czas. hinduizować ndk.
- przym. indusowy, indyjski, hinduski, prohinduski, antyhinduski, proindyjski, antyindyjski, hinduistyczny
- przysł. hindusko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) Инд m
- czeski: (1.1) Indus m
- łaciński: (1.1) Indus m
- łotewski: (1.1) Inda ż
- niemiecki: (1.1) Indus m
- słowacki: (1.1) Indus m
- ukraiński: (1.1) Інд m
- węgierski: (1.1) Indus
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 394.
- ↑ Urzędowy wykaz nazw państw i terytoriów niesamodzielnych, wydanie IV, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2017, ISBN 978-83-254-2558-6, s. 14.
Indus (język angielski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) etn. Indus (mieszkaniec Indii)
- (1.2) etn. Induska (mieszkanka Indii)
- (1.3) geogr. hydrol. Indus (rzeka)
- (1.4) astr. Indianin (gwiazdozbiór)
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Indus (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Indus dopełniacz Indu celownik Indu biernik Indus wołacz Inde miejscownik Indu narzędnik Indem
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Indus (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) Indus, Indī (deklinacja II)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Indus dopełniacz Indī celownik Indō biernik Indum ablatyw Indō wołacz Inde
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Indus” w: Charlton T. Lewis i Charles Short, A Latin Dictionary, 1879.
Indus (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 23.
- ↑ Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
Indus (język węgierski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: