zaspokoić

zaspokoić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzaspɔˈkɔ^jiʨ̑], AS: [zaspoko^i ̯ić], zjawiska fonetyczne: epenteza i ̯ • akc. pob.

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. zaspokajać)

(1.1) zadowolić kogoś, dając mu to, czego potrzebuje lub pragnie

odmiana:

(1.1)

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zaspokoić
czas przyszły prosty		zaspokoję	zaspokoisz	zaspokoi	zaspokoimy	zaspokoicie	zaspokoją
czas przeszły	m	zaspokoiłem	zaspokoiłeś	zaspokoił	zaspokoiliśmy	zaspokoiliście	zaspokoili
	ż	zaspokoiłam	zaspokoiłaś	zaspokoiła	zaspokoiłyśmy	zaspokoiłyście	zaspokoiły
	n	zaspokoiłom	zaspokoiłoś	zaspokoiło
tryb rozkazujący		niech zaspokoję	zaspokój	niech zaspokoi	zaspokójmy	zaspokójcie	niech zaspokoją
pozostałe formy czas zaprzeszły m zaspokoiłem był zaspokoiłeś był zaspokoił był zaspokoiliśmy byli zaspokoiliście byli zaspokoili byli ż zaspokoiłam była zaspokoiłaś była zaspokoiła była zaspokoiłyśmy były zaspokoiłyście były zaspokoiły były n zaspokoiłom było zaspokoiłoś było zaspokoiło było forma bezosobowa czasu przeszłego zaspokojono tryb przypuszczający m zaspokoiłbym, byłbym zaspokoił zaspokoiłbyś, byłbyś zaspokoił zaspokoiłby, byłby zaspokoił zaspokoilibyśmy, bylibyśmy zaspokoili zaspokoilibyście, bylibyście zaspokoili zaspokoiliby, byliby zaspokoili ż zaspokoiłabym, byłabym zaspokoiła zaspokoiłabyś, byłabyś zaspokoiła zaspokoiłaby, byłaby zaspokoiła zaspokoiłybyśmy, byłybyśmy zaspokoiły zaspokoiłybyście, byłybyście zaspokoiły zaspokoiłyby, byłyby zaspokoiły n zaspokoiłobym, byłobym zaspokoiło zaspokoiłobyś, byłobyś zaspokoiło zaspokoiłoby, byłoby zaspokoiło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zaspokojony zaspokojeni ż zaspokojona zaspokojone n zaspokojone imiesłów przysłówkowy uprzedni zaspokoiwszy rzeczownik odczasownikowy zaspokojenie, niezaspokojenie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) zadowolić, nasycić, dogodzić, ulżyć

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zaspokajanie n, zaspokojenie n

czas. zaspokajać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: zaspokajać

• rosyjski: (1.1) удовлетворить

źródła: