spokojniuchno

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

spokojniuchno (język polski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) bardzo spokojnie[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniusieńki, spokojniuchny, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno
przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniusieńko, uspokajająco
wykrz. spox, spoko, spoczko, spokojnie
partyk. spoko, spoczko
ims. uspokajający, uspokojony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. spokojnie + -uchno
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: spokojnie
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1541.