wyrok

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wyrok (język polski)[edytuj]

wyrok (1.1)
wymowa:
IPA[ˈvɨrɔk], AS[vyrok]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. orzeczenie sądu rozstrzygające merytorycznie sprawę będącą przedmiotem postępowania sądowego; zob. też wyrok w Wikipedii
(1.2) zwykle w lm los, przeznaczenie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na sali rozpraw zapadły wysokie wyroki.
składnia:
kolokacje:
(1.1) surowy / łagodny wyrok • wyrok w I / II instancji • wyrok prawomocny / nieprawomocny • wyrok częściowy / łącznysprawiedliwy wyrok • wyrok dożywocia / eksmisyjny / rozwodowy / śmierci / nakazowy / zaocznyogłosić wyrok • ogłoszenie wyroku • glosa do wyroku • apelacja od wyroku • kasacja wyroku
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) orzeczenie
hiponimy:
holonimy:
(1.1) proces
meronimy:
(1.1) sentencja
wyrazy pokrewne:
rzecz. wyrokowiec mos, wyrocznia ż, wyrokowanie n
czas. wyrokować
związki frazeologiczne:
salomonowy wyrok
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: