czynność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

czynność (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈʧ̑ɨ̃nːɔɕʨ̑], AS•ność], zjawiska fonetyczne: nazal.gemin. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wykonywanie, robienie czegoś
(1.2) działanie, funkcjonowanie
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Prokurator rozpoczął czynności wyjaśniające.
(1.2) Lekarz zauważył ustanie czynności serca i rozpoczął reanimację.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zawiesić czynności • zawiesić kogoś w czynnościach • czynności sądu / administracyjne / przygotowawcze
(1.2) czynność mózgu / serca / płuc
synonimy:
(1.2) akcja
antonimy:
(1.1) bierność
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. czynienie n, czynnik m
przym. czynny
przysł. czynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: