dokończyć
Wygląd
dokończyć (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. dokańczać lub dokończać[1])
- odmiana:
- (1.1) koniugacja VIb
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik dokończyć czas przyszły prosty dokończę dokończysz dokończy dokończymy dokończycie dokończą czas przeszły m dokończyłem dokończyłeś dokończył dokończyliśmy dokończyliście dokończyli ż dokończyłam dokończyłaś dokończyła dokończyłyśmy dokończyłyście dokończyły n dokończyłom dokończyłoś dokończyło tryb rozkazujący niech dokończę dokończ niech dokończy dokończmy dokończcie niech dokończą pozostałe formy czas zaprzeszły m dokończyłem był dokończyłeś był dokończył był dokończyliśmy byli dokończyliście byli dokończyli byli ż dokończyłam była dokończyłaś była dokończyła była dokończyłyśmy były dokończyłyście były dokończyły były n dokończyłom było dokończyłoś było dokończyło było forma bezosobowa czasu przeszłego dokończono tryb przypuszczający m dokończyłbym,
byłbym dokończyłdokończyłbyś,
byłbyś dokończyłdokończyłby,
byłby dokończyłdokończylibyśmy,
bylibyśmy dokończylidokończylibyście,
bylibyście dokończylidokończyliby,
byliby dokończyliż dokończyłabym,
byłabym dokończyładokończyłabyś,
byłabyś dokończyładokończyłaby,
byłaby dokończyładokończyłybyśmy,
byłybyśmy dokończyłydokończyłybyście,
byłybyście dokończyłydokończyłyby,
byłyby dokończyłyn dokończyłobym,
byłobym dokończyłodokończyłobyś,
byłobyś dokończyłodokończyłoby,
byłoby dokończyłoimiesłów przymiotnikowy przeszły m dokończony, niedokończony dokończeni, niedokończeni ż dokończona, niedokończona dokończone, niedokończone n dokończone, niedokończone imiesłów przysłówkowy uprzedni dokończywszy rzeczownik odczasownikowy dokończenie, niedokończenie
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koniec mrz, dokończenie n, zakończenie n
- przym. skończony
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. dokończenie n, dokańczanie n, kończenie n, koniec m
- czas. dokańczać ndk., kończyć ndk., skończyć dk.
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kaszubski: (1.1) skùńczëc
- źródła: