zaspokajanie

zaspokajanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzaspɔkaˈjä̃ɲɛ], AS: [zaspokai ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od zaspokajać

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	zaspokajanie
dopełniacz	zaspokajania
celownik	zaspokajaniu
biernik	zaspokajanie
narzędnik	zaspokajaniem
miejscownik	zaspokajaniu
wołacz	zaspokajanie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zaspokajanie (kogoś) potrzeb

synonimy:

(1.1) spełnianie

antonimy:

(1.1) niezaspokajanie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajacz m

czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.

przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno

przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco

wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko

partyk. spoko, spoczko

ims. uspokojony, uspokajający

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Częsty błąd: „zaspakajanie”.

tłumaczenia:

źródła: