uspokojony
uspokojony (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
imiesłów przymiotnikowy bierny
- (1.1) taki, który pozbył się niepokoju, zdenerwowania[1]
- (1.2) niczym niezakłócony, nieruchomy i cichy[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik uspokojony uspokojona uspokojone uspokojeni uspokojone dopełniacz uspokojonego uspokojonej uspokojonego uspokojonych celownik uspokojonemu uspokojonej uspokojonemu uspokojonym biernik uspokojonego uspokojony uspokojoną uspokojone uspokojonych uspokojone narzędnik uspokojonym uspokojoną uspokojonym uspokojonymi miejscownik uspokojonym uspokojonej uspokojonym uspokojonych wołacz uspokojony uspokojona uspokojone uspokojeni uspokojone
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajanie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
- czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
- przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniusieńki, spokojniuchny, uspokajający, zaspokajalny, spokojno
- przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
- wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko
- partyk. spoko, spoczko
- ims. uspokajający
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „uspokojony” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
