dusiciel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dusiciel (język polski)[edytuj]

dusiciel (2.3)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) krym. morderca duszący swoją ofiarę

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) pot. herp. wąż zaduszający ofiary
(2.2) herp. Boidae Gray[1], wąż z rodziny dusicielowatych
(2.3) herp. Boa constrictor Linnaeus[2], wąż z podrodziny boa; zob. też dusiciel w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(3.1) bot. ekol. porośle zaduszające inną roślinę swoim pnączem[3]
odmiana:
(1.1)
(2.1-2) (3.1)
przykłady:
(1.1) Kolejną ofiarę dusiciela znaleźli grzybiarze.
(2.1) Możesz słowy ułagodzić psa gniewnego, zdumieć byka, oczarować węża dusiciela, przestraszyć tygrysa, rozczulić lwa; ale na tego potwora, na rozpętaną armatę nie masz sposobu[4].
(2.2) Łatwym w chowie dusicielem jest boa tęczowy.
(2.3) Przemytnikowi odebrano młodego dusiciela i przywieziono do ogrodu zoologicznego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) dusiciel kobietpłatny dusiciel • dusiciel z Podlasiaofiara dusiciela
(2.1) wąż dusiciel • miłośnik dusicieli
(3.1) drzewo / figa / figowiec / fikus / roślina dusiciel
synonimy:
(2.3) boa dusiciel, boa
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) morderca
(2.1) wąż
(3.1) roślina
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dusiciele nmos, dusicielowate nmos
forma żeńska dusicielka ż
czas. dusić ndk., dusić się ndk., udusić dk., duszenie n, uduszenie n
przym. dusicielski, duszony
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. dusić + -el
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Boidae” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Boa constrictor” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „dusiciel” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  4. Wiktor Hugo, Rok dziewięćdziesiąty trzeci (wyd. 1898)