bunt

bunt (język polski)

wymowa:

IPA: [bũnt], AS: [bũnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wystąpienie przeciwko władzy lub autorytetowi np. państwa, innych ludzi

(1.2) sprzeciw, opór, protest

(1.3) daw. sojusz

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bunt	bunty
dopełniacz	buntu	buntów
celownik	buntowi	buntom
biernik	bunt	bunty
narzędnik	buntem	buntami
miejscownik	buncie	buntach
wołacz	buncie	bunty

przykłady:

(1.1) Marynarze podnieśli bunt na statku i zażądali powrotu do portu.

(1.2) Dorastanie to okres buntu przeciwko światu dorosłych.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dokonać buntu • wywołać / podnieść / wszcząć bunt • bunt wybuchł • stłumić bunt

synonimy:

(1.2) protest, sprzeciw, opór

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) sprzeciw

hiponimy:

(1.1) rebelia, rewolta, powstanie, rozruchy, pucz, rewolucja, rokosz

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. buntowniczość ż, buntownictwo n, buntownik m, buntowniczka ż, buntowanie n, zbuntowanie n, podbuntowanie n

zdrobn. buncik m

czas. buntować ndk., zbuntować dk.

przym. buntowniczy, buntowny

przysł. buntowniczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

śwn. bund → przymierze, związek

uwagi:

(1.1) zobacz też: insurekcja • powstanie • rebelia • rewolta • rokosz

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: sojusz

• angielski: (1.1) rebellion, revolt, mutiny
• arabski: (1.1) ثورة ż, فتنة ż; (1.2) فتنة ż
• białoruski: (1.1) бунт m
• bułgarski: (1.1) бунт m; (1.2) бунт m
• duński: (1.1) revolte w, oprør n
• francuski: (1.1) révolte ż, rébellion ż, mutinerie ż
• hiszpański: (1.1) rebelión ż, revuelta ż, motín m
• islandzki: (1.1) uppreisn ż; (1.2) uppreisn ż
• kataloński: (1.1) rebel·lió ż
• kazachski: (1.2) бүлік
• niemiecki: (1.1) Aufruhr m, Meuterei ż; (1.2) Widerstand m, Protest ż
• nowogrecki: (1.1) ανταρσία ż, εξέγερση ż; (1.2) αντίρρηση ż
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1-2)
• rosyjski: (1.1) восстание n, мятеж m; (1.2) бунт m
• szwedzki: (1.1) uppror n, resning w, myteri n, revolt w; (1.2) motstånd n, opposition w, protest w
• ukraiński: (1.1) бунт m

źródła:

bunt (język angielski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) żegl. środkowa, wybrzuszona część żagla

(1.2) lotn. pętla odwrócona, pętla plecowa (akrobacja lotnicza)

(1.3) bot. śnieć indyjska pszenicy (choroba pszenicy)

(1.4) sport. w baseballu: skrót, odbicie w polu

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bunt (język niemiecki)

bunte (1.1) Farbstifte

wymowa:

IPA: [bʊnt] ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kolorowy, barwny, wielobarwny (w odróżnieniu od czerni, bieli, szarości)

(1.2) pstry, pstrokaty

(1.3) urozmaicony, zróżnicowany, barwny, wszystkiego po trochu

w funkcji przysłówka

(2.1) kolorowo, barwnie

odmiana:

(1.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bunte ein bunter bunter	die bunte eine bunte bunte	das bunte ein buntes buntes	die bunten bunten bunte
Gen.	słaba mieszana mocna	des bunten eines bunten bunten	der bunten einer bunten bunter	des bunten eines bunten bunten	der bunten bunten bunter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bunten einem bunten buntem	der bunten einer bunten bunter	dem bunten einem bunten buntem	den bunten bunten bunten
Akk.	słaba mieszana mocna	den bunten einen bunten bunten	die bunte eine bunte bunte	das bunte ein buntes buntes	die bunten bunten bunte
stopień wyższy (Komparativ) bunter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der buntere ein bunterer bunterer die buntere eine buntere buntere das buntere ein bunteres bunteres die bunteren bunteren buntere Gen. słaba mieszana mocna des bunteren eines bunteren bunteren der bunteren einer bunteren bunterer des bunteren eines bunteren bunteren der bunteren bunteren bunterer Dat. słaba mieszana mocna dem bunteren einem bunteren bunterem der bunteren einer bunteren bunterer dem bunteren einem bunteren bunterem den bunteren bunteren bunteren Akk. słaba mieszana mocna den bunteren einen bunteren bunteren die buntere eine buntere buntere das buntere ein bunteres bunteres die bunteren bunteren buntere
stopień najwyższy (Superlativ) buntest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der bunteste ein buntester buntester die bunteste eine bunteste bunteste das bunteste ein buntestes buntestes die buntesten buntesten bunteste Gen. słaba mieszana mocna des buntesten eines buntesten buntesten der buntesten einer buntesten buntester des buntesten eines buntesten buntesten der buntesten buntesten buntester Dat. słaba mieszana mocna dem buntesten einem buntesten buntestem der buntesten einer buntesten buntester dem buntesten einem buntesten buntestem den buntesten buntesten buntesten Akk. słaba mieszana mocna den buntesten einen buntesten buntesten die bunteste eine bunteste bunteste das bunteste ein buntestes buntestes die buntesten buntesten bunteste

przykłady:

(1.1) Ich mag bunte Kleider. → Lubię kolorowe sukienki.

(1.3) Der Sender bietet ein buntes Programm. → (Ta) stacja (nadawcza) oferuje urozmaicony program.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

zu bunt sein • es zu bunt/toll treiben • wie ein bunter Hund bekannt sein

etymologia:

śwn. bunt (→ cętkowany, w białe i czarne kropki) lub śr.niderl. bont (→ kolorowy) < prawdop. łac. punctus (→ przebicie, ukłucie, także p.łac. punkt) < łac. pungo (→ kłuję, przebijam)

uwagi:

źródła:

bunt (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) pęk, wiązka

odmiana:

przykłady:

(1.1) Kan jag få en bunt morötter? → Mogę dostać pęczek marchwi?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bunt (język wolof)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) drzwi

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

https://jangileen.kalam-alami.net/dictionary/word/wo/bunt