pstry

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pstry (język polski)[edytuj]

pstry (1.1) likaon
wymowa:
IPA[pstrɨ], AS[pstry]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o rozmaitych barwach, wielokolorowy
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ostatni snop w spódnicy, fartuchu, gałgankach pstrych, zwany "babą", "staruchem", "kogutem" wjeżdża uroczyście do stodoły[1].
(1.1) Poszłam do niej w pstrej, kusej sukience, w dodatku w słomkowym kapeluszu ozdobionym wiechciem kwiatów (…).[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) artrolept pstrybażant pstrycieciorka pstradrozdoń pstrydzięcioł pstry dużyefa pstrafoka pstrakirysek pstrykostrzewa pstraleniwiec pstrylikaon pstryłupież pstrymaślak pstrymiodunka pstraognica pstraostromlecz pstrypłochacz pstrypoziewnik pstrypstropiórypstrogłowypstroskrzydłyPustynia Pstrarębacz pstryscindapsus pstryskrzydlica pstraskrzyp pstrystrzyżal pstrytaśmiak pstrytołpyga pstratrzcinnik pstrywilczomlecz pstrywodniczak pstrywzorzec pstryziemiojad pstry
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński) mręgaty, strokaty
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pstrokacizna ż
przym. pstrokaty
przysł. pstro
partyk. pstro
związki frazeologiczne:
łaska pańska na pstrym koniu jeździłaska pańska na pstrym koniu chadza
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Wasylewski, Życie polskie w XIX wieku, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Hanna Kowalewska, Tego lata, w Zawrociu, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.