Superlativ

Superlativ (język niemiecki)

wymowa:

lp IPA: [ˈzuːpɐlatiːf] lm IPA: [ˈzuːpɐlatiːvə]

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) gram. stopień najwyższy

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Superlativ	die Superlative
dopełniacz	des Superlativs	der Superlative
celownik	dem Superlativ	den Superlativen
biernik	den Superlativ	die Superlative

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) Höchststufe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. superlativ, superlativisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne

źródła: