pstrokaty

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pstrokaty (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pstrɔˈkatɨ], AS[pstrokaty]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się rozmaitością barw, najczęściej jaskrawych[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Wdzieję strój pstrokaty dziwacznego kroju i pomiędzy kwiaty pobiegnę w tym stroju![2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) różnokolorowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pstrokacizna ż, pstrokatość ż
przym. pstry
przysł. pstrokato
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. srokaty (wg Borysia) lub strokaty (wg Bańkowskiego), z nagłosowym p- na skutek kontaminacji pol. pstry[3][4]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pstrokaty” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. B. Leśmian, Klechdy sezamowe. Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze
  3. Hasło „pstrokaty” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
  4. Hasło „pstrokaty” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13017-2.