barwny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

barwny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈbarvnɨ], AS[barvny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o kolorze innym niż biały lub czarny
(1.2) posiadający wiele kolorów
(1.3) przen. wzbudzający ciekawość
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Ależ tu ponuro, bardziej pasowałyby barwne ściany, a nie ta szarzyzna
(1.2) W muzeum sztuki współczesnej nie podziwialiśmy przecież barwnych pejzaży.
(1.3) Uwielbiam, jak o sporcie opowiada Mateuszjego wypowiedzi i relacje takie barwne.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kolorowy, chromatyczny, nie czarno-biały, pastelowy
(1.2) różnokolorowy, wielokolorowy, różnobarwny, wielobarwny, kolorowy, pstry, pstrokaty, pofarbowany, jaskrawy
(1.3) kolorowy, różnorodny, urozmaicony, ciekawy, efektowny, interesujący, żywy, radosny, wesoły
antonimy:
(1.1) biały, czarny, biało-czarny, czarno-biały, szary, przezroczysty, bezbarwny
(1.2) jednokolorowy, jednobarwny, monochromatyczny
(1.3) ubogi, nieciekawy, monotonny, nudny, bezbarwny, szary
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. barwa ż, barwność ż, barwistość ż, barwnik m, barwiarstwo n, barwiarz m, barwiarka ż, barwidło n, barwinek m, barwienie n, zabarwianie n, zabarwienie n
czas. odbarwiać, barwić ndk., zabarwiać ndk., zabarwić dk.
przym. barwisty, barwnikowy
przysł. barwnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. barwa
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: