brygantyna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brygantyna (język polski)[edytuj]

brygantyna (1.1)
brygantyna (1.3)
wymowa:
IPA[ˌbrɨɡãnˈtɨ̃na], AS[brygãntna], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj pancerza używanego w okresie od XII do XV wieku; zob. też brygantyna (pancerz) w Wikipedii (czasem brygandyna)
(1.2) wojsk. klasa okrętów żaglowych, używanych w służbie czynnej od XVI do XIX wieku; zob. też brygantyna (żaglowiec) w Wikipedii
(1.3) żegl. typ ożaglowania, posiadający dwa maszty, niosący na przednim maszcie ożaglowanie rejowe, a na tylnym ożaglowanie skośne
(1.4) żegl. statek żaglowy z dwoma masztami: przednim z ożaglowaniem rejowym, a tylnym gaflowym; zob. też brygantyna (żaglowiec) w Wikipedii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Brygantyny były używane w Europie i Azji.
(1.2) Po brygu brygantyna była najbardziej popularnym okrętem używanym przez korsarzy na Karaibach.
(1.3) Można powiedzieć, że brygantyna jest połączeniem brygu (tylko ożaglowanie rejowe) ze szkunerem (tylko ożaglowanie skośne).
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.4) szkunerbryg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. brigantinwł. brigantino
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: