Bełz
Bełz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie sokalskim, nad Sołokiją i Rzeczycą, do 1951 roku znajdowało się w granicach Polski[1][2]; zob. też Bełz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Bełz Bełzy dopełniacz Bełza[3] Bełzów celownik Bełzowi Bełzom biernik Bełz Bełzy narzędnik Bełzem Bełzami miejscownik Bełzie[3] Bełzach wołacz Bełzie[3] Bełzy
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bełzie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bełza • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bełza • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bełza • mieszkaniec / mieszkanka Bełza • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bełzie • pochodzić z Bełza • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bełza
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Belz
- francuski: (1.1) Belz
- niemiecki: (1.1) Bels
- rosyjski: (1.1) Белз
- ukraiński: (1.1) Белз
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 307.
- ↑ Hasło „Bełz” w: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna. Warszawa, 1880.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Hasło „Bełz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
