sobreco

sobreco (esperanto)

morfologia:

sobr•ec•o

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wstrzemięźliwość, powściągliwość, umiar

(1.2) trzeźwość (stan bez alkoholu)

(1.3) trzeźwość (w rozumieniu; rozsądek, przytomność)

odmiana:

(1.1-3)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	sobreco	sobrecoj
akuzativo	sobrecon	sobrecojn

przykłady:

(1.1) Tiel same, ke virinoj sin vestu per decaj vestoj, kun modesteco kaj sobreco; ne kun harplektaĵoj, aŭ oro, aŭ perloj, aŭ multekostaj vestoj; sed (kio konvenas al virinoj konfesantaj la piecon) per bonfaroj. → Podobnie, aby kobiety odziewały się przyzwoitymi ubiorami, ze skromnością i umiarem; nie z warkoczami, lub złotem, perłami albo kosztownymi strojami, lecz co wypada kobietom wyznającym pobożność, z dobrymi uczynkami.

(1.2) Supozante, ke ŝia edzo proksimiĝas al sobreco, ŝi iris al la tombon kaj frapis je la pordo de la tombo. → Przypuszczając, że jej mąż dochodzi do trzeźwości, poszła do mogiły i uderzyła w jej wrota.

(1.3) Nenio restis krom pura laŭfakteco kaj fridsanga sobreco. → Nie pozostało nic poza czystą rzeczywistością i zimnokrwistą trzeźwością.

składnia:

kolokacje:

(1.2) La Sekulara Organizaĵaro por Sobreco → Świecki Związek Organizacji na Rzecz Trzeźwości

(1.3) sobreco de pensoj → trzeźwość myśli

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. malsobreco, malsobrulo

czas. sobrigi, sobriĝi, malsobriĝi

przym. sobra, malsobra

przysł. sobre

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: