Kościerzyna
Kościerzyna (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. miasto w Polsce, w województwie pomorskim; zob. też Kościerzyna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Kościerzyna dopełniacz Kościerzyny celownik Kościerzynie biernik Kościerzynę narzędnik Kościerzyną miejscownik Kościerzynie wołacz Kościerzyno
- przykłady:
- (1.1) 17 kwietnia do Kościerzyny wjechały pociągi „Jeleń” i „Niedźwiadek”.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Kościerzynie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Kościerzyny • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Kościerzyny • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Kościerzyny • mieszkaniec / mieszkanka Kościerzyny • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Kościerzynie • pochodzić z Kościerzyny • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Kościerzyny • burmistrz Kościerzyny • stacja kolejowa Kościerzyna
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) miasto
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kościerzynianin m, kościerzynianka ż
- przym. kościerski, kościerzyński
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- kaszubski: (1.1) Kòscérzëna ż; Kòscérzna ż
- łaciński: (1.1) Costerina ż
- niemiecki: (1.1) Berent
- rosyjski: (1.1) Косцежина ż, Берент m
- ukraiński: (1.1) Косьцежина ż
- źródła:
- ↑
Porada „przymiotniki od nazw miejscowości” w: Poradnia językowa PWN.
