dyspozycyjny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dyspozycyjny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[ˌdɨspɔzɨˈʦ̑ɨjnɨ], AS[dyspozycyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którym można swobodnie dysponować, rozporządzalny
(1.2) o pracowniku: mogący pełnić obowiązki w dowolnym miejscu i czasie, w zależności od potrzeb pracodawcy
(1.3) taki, który ma charakter dyspozycji
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) (…) egalitaryści zwolennikami odczytania uwarunkowanych płcią zaleceń Pawła jako skierowanych do konkretnej kultury panującej w I wieku, która uwłaczała godności różnych stanów, a także dyskryminowała kobiety uznając je za jednostki dyspozycyjne i własność męża.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dyspozycyjność ż, dyspozycja ż
czas. dysponować, rozdysponować
przysł. dyspozycyjnie
ims. dysponowany
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: