odczytanie

odczytanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔṭʧ̑ɨˈtãɲɛ], AS: [oṭčytãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• nazal.• -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od odczytać

(1.2) książk. sposób rozumienia, interpretowania danego dzieła

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	odczytanie
dopełniacz	odczytania
celownik	odczytaniu
biernik	odczytanie
narzędnik	odczytaniem
miejscownik	odczytaniu
wołacz	odczytanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odczytanie	odczytania
dopełniacz	odczytania	odczytań
celownik	odczytaniu	odczytaniom
biernik	odczytanie	odczytania
narzędnik	odczytaniem	odczytaniami
miejscownik	odczytaniu	odczytaniach
wołacz	odczytanie	odczytania

przykłady:

(1.1) Rodzina zebrała się na odczytanie testamentu.

(1.1) Odbędzie się oficjalne odczytanie testamentu.

(1.2) Znajomość biografii pisarza pozwala na bardziej dogłębne odczytanie jego ostatniej powieści.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. czytać, odczytać dk., odczytywać ndk.

rzecz. poczytność ż, czytelność ż, odczyt, odczytywanie

przym. poczytny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: