trudny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trudny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtrudnɨ], AS[trudny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego wykonanie wymaga wysiłku
(1.2) niełatwy do zrozumienia
(1.3) o człowieku o złym charakterze
(1.4) gw. (Bukowina) zmęczony[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wykonanie trudnego manewru wymaga sporego doświadczenia.
(1.1) To będzie trudna sprawa do załatwienia
(1.2) Fizyka dla niektórych jest trudna do zrozumienia.
(1.3) Ludzie go nie lubili, bo był trudny, zamknięty w sobie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skomplikowany, wymagający, niełatwy, mozolny, męczący, ciężki, żmudny
(1.2) niejasny, skomplikowany, zagmatwany, zawiły
antonimy:
(1.1-2) łatwy
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) ciężki
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trud mrz, trudność ż, utrudnienie n
przysł. trudno
czas. utrudniać ndk., utrudnić dk.
wykrz. trudno
związki frazeologiczne:
dla chcącego nic trudnegotrudny charakter
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: zmęczony
źródła:
  1. Zbigniew Greń, Helena Krasowska, Słownik górali polskich na Bukowinie, SOW, Warszawa 2008, s. 226; dostęp: 26 listopada 2018.