trudność

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trudność (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈtrudnɔɕʨ̑], AS[trudność] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przeszkoda, coś, co utrudnia osiągnięcie celu
(1.2) coś, co jest trudne
(1.3) właściwość rzeczy trudnych
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Niespodziewane trudności sprawiły, że musieliśmy zrezygnować z projektu.
(1.2) To dla mnie spora trudność
(1.3) Cała trudność tego podejścia polega na konieczności zdobycia kilku rzadkich składników.
składnia:
kolokacje:
(1.1) zmagać się z trudnościami • napotykać na trudności • przezwyciężać trudności
(1.2-3) stopień / poziom trudności
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trud mrz, utrudnienie n, utrudnianie n
czas. utrudniać ndk., utrudnić dk., trudnić się ndk.
przym. trudny
przysł. trudno
wykrz. trudno
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. trudny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: