Przejdź do zawartości

Bóg

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Bogbogbog'boogbógbögbøgbőg
wymowa:
?/i, IPA[buk], AS[buk], zjawiska fonetyczne: wygł.
homofony: bógbukBug
?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rel. bóg w religii monoteistycznej; zob. też Bóg w Wikipedii
(1.2) st.pol. dawca dobrobytu[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) Bóg Ojciec • Bóg Wszechmogącydzięki Bogu! • (nie) wierzyć w Boga • oddawać cześć Bogu
synonimy:
(1.1) Alfa i Omega, Pan, Pan Bóg, Stwórca, Wszechojciec, Wszechwładny, Ojciec Święty, Bóg Ojciec, Ojciec Niebieski; st.pol. bożec, Gospodzin
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) bóg
hiponimy:
(1.1) Allah, Jahwe, Jehowa, Elohim, Brahman, Ahura Mazda
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bóg m, bożek m, bożątko n, bożyszcze n, bogini ż, boginka ż, bóstwo n, bożnica ż, pobożność ż, spobożnienie n
zdrobn. reg. Bócek m
czas. pobożnieć ndk., spobożnieć dk., wypobożnieć dk.
przym. boski, boży, pobożny, zbożny
przysł. bosko
wykrz. przebóg, Boże
związki frazeologiczne:
Pan BógBóg jeden wie / Bóg raczy wiedziećBóg mi świadkiemBóg zapłaćjak Bóg przykazałjak trwoga, to do BogaBogu ducha winny / Bogu ducha winienjak Pan Bóg stworzyłnie daj Bożenie mieć Boga w sercuoddać duszę Bogupożal się Boże • zobacz też: przysłowia o Bogu
etymologia:
uwagi:
wielką literą, gdy chodzi o konkretnego boga – podobnie piszemy inne słowa określające go, np. „Ojciec”, „Stworzyciel” oraz zaimek zastępujący słowo „Bóg”; w wypadku ogólnego określenia dozwolone jest pisanie od małej litery: „bóg
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Buttler, Halina Satkiewicz, Język i my, wydanie I, WSiP, Warszawa 1990, s. 126.
  2. Mt 22:21, BT
  3. Hasło „Bóg” w: Izabela Malmor, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Szkolne PWN ParkEdukacja, Warszawa-Bielsko-Biała 2009, ISBN 978-83-262-0146-2, s. 55.