ब्रह्मन्

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ब्रह्मन् (sanskryt)[edytuj]

transliteracja:
IAST: bráhman
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) filoz. Brahman, w filozofii indyjskiej i hinduizmie transcendentny, wieczny aspekt Absolutu, bezosobowa najwyższa niedwoista istność, pierwotne źródło i ostateczny cel wszystkich istnień[1], nie będący obiektem kultu religijnego, lecz medytacji i wiedzy[2]
(1.2) rel. Wedy, święte słowo, święty tekst[3][2]
(1.3) sylaba om[3][2]
(1.4) kapłani z kasty braminów (wspólnie, rzad. jako pojedynczy bramin)[3]
(1.5) pobożne życie[3][2]
(1.6) modlitwa
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) ब्राह्मणाभ्युपपत्ति
synonimy:
(1.1) व्याकरणकौण्डिन्य
(1.6) हव
antonimy:
(1.2) वाच्
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ब्राह्मण
rzecz. ब्रह्मण m, ब्रह्म m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
nie myl z ब्राह्मण (brāhmaṇa)
źródła:
  1. ↑ Słowniczek sanskrytu
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Sir Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English dictionary etymologically and philologically arranged with special reference to cognate Indo-European languages, Oxford: Clarendon Press, 1898, s. 737-738.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Digital Dictionaries of South Asia.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=ब्रह्मन्&oldid=8051853”