Jehowa

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Jehowa (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) rel. imię Boga Biblii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nikt także nie wydawał się żałować owych egipskich synów pierworodnych, których Jehowa uśmiercił, aby złamać opór ich ojców, wzbraniających Żydom wyjścia z Egiptu[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) świadek Jehowy
synonimy:
(1.1) Jahwe
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jahwe mos, jahwizm n/mzw/mos/mrz/ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
jeden z odczytów hebr. יהוה
uwagi:
Forma ta występuje w niektórych przekładach Biblii na język polski; z posługiwania się nią najbardziej znani są świadkowie Jehowy.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Janusz Tazbir, Silva rerum historicarum, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.