ładny

stopień wyższy ładniejszy
przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
przypadek	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	ładniejszy		ładniejsza	ładniejsze	ładniejsi	ładniejsze
dopełniacz	ładniejszego		ładniejszej	ładniejszego	ładniejszych
celownik	ładniejszemu		ładniejszej	ładniejszemu	ładniejszym
biernik	ładniejszego	ładniejszy	ładniejszą	ładniejsze	ładniejszych	ładniejsze
narzędnik	ładniejszym		ładniejszą	ładniejszym	ładniejszymi
miejscownik	ładniejszym		ładniejszej	ładniejszym	ładniejszych
wołacz	ładniejszy		ładniejsza	ładniejsze	ładniejsi	ładniejsze

stopień najwyższy najładniejszy
przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
przypadek	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	najładniejszy		najładniejsza	najładniejsze	najładniejsi	najładniejsze
dopełniacz	najładniejszego		najładniejszej	najładniejszego	najładniejszych
celownik	najładniejszemu		najładniejszej	najładniejszemu	najładniejszym
biernik	najładniejszego	najładniejszy	najładniejszą	najładniejsze	najładniejszych	najładniejsze
narzędnik	najładniejszym		najładniejszą	najładniejszym	najładniejszymi
miejscownik	najładniejszym		najładniejszej	najładniejszym	najładniejszych
wołacz	najładniejszy		najładniejsza	najładniejsze	najładniejsi	najładniejsze

przykłady:: (1.1) Te nowe niebieskie tramwaje w naszym mieście są bardzo ładne !; (1.2) Helenka zgarnęła za to zlecenie ładną sumkę !; (1.3) Jak mogłeś zdradzić mój sekret?! Ładny z ciebie przyjaciel !; (1.4) W telewizji mówili, że dziś będziemy mieli bardzo ładną noc.

składnia:

kolokacje:: (1.1) ładna dziewczyna / kobieta • ładny chłopiec • ładna sukienka / bluzka /… • ładne oczy; (1.4) ładna pogoda • ładny dzień / poranek / wieczór • ładna noc

synonimy:: (1.1) piękny, okazały, śliczny, urodziwy; o osobie przystojny; gw. (Górny Śląsk) szwarny, gryfny, wyzgerny; (1.4) pogodny

antonimy:: (1.1) brzydki, okropny, wstrętny, odrażający, ohydny, paskudny, szkaradny, odpychający; (1.4) brzydki

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. ład mrz, ładnienie n, ładność ż; czas. ładnieć ndk., poładnieć dk., wyładnieć dk.; przysł. ładnie, ładniutko; przym. zdrobn. ładniutki, ładniuchny

związki frazeologiczne:

etymologia:: (1.1) od prasł. *ladьnъ → porządny, uporządkowany, od rzeczownika *ladъ → ład^[2]; (1.1) por. czes. ladný, głuż. ładny, ros. ладный i słc. ladný; (1.1) w polszczyźnie notowany od XVI wieku^[2]; (1.5) ukr.^[1]

uwagi:

tłumaczenia:: (1.5) zobacz listę tłumaczeń w haśle: dorosły

angielski: (1.1) pretty, nice, pleasant
arabski: (1.1) جميل (ǧamīl), صباح (ṣabāḥ), marok. arab. زوين
baskijski: (1.1) eder, polit
białoruski: (1.1) прыгожы; (1.2) нядрэнны, някепскі, неблагі, добры; (1.3) выдатны, добры; (1.4) добры
chiński standardowy: (1.1) 好看 (hǎokàn)
chorwacki: (1.1) lijep
czeski: (1.1) hezký, milý, pohledný
dolnołużycki: (1.1) rědny
duński: (1.1) lækker, køn, pæn, net, nydelig, sød; (1.3) køn
esperanto: (1.1) bela, linda; (1.4) bela
estoński: (1.1) ilus
francuski: (1.1) joli, mignon
galicyjski: (1.1) cariñoso
hebrajski: (1.1) יפה (jafe), נאה (na’e); (1.2) נאה (na’e)
hindi: (1.1) सुंदर
hiszpański: (1.1) bello, guapo, lindo; (1.2) bueno; (1.3) bonito, menudo
ido: (1.1) bela
irlandzki: (1.1) eolach
islandzki: (1.1) fagur, fallegur; (1.3) ljótur, ófagur
jidysz: (1.1) שיין (szejn); (1.2) שיין (szejn); (1.3) שיין (szejn); (1.4) שיין (szejn)
kaszubski: (1.1) fëjny
kataloński: (1.1) bufó, maco
litewski: (1.1) gražus
łaciński: (1.1) pulcher, scitulus
niderlandzki: (1.1) mooi
niemiecki: (1.1) hübsch, schön; (1.4) schön
norweski (bokmål): (1.1) fin; (1.3) heslig
nowogrecki: (1.1) όμορφος, ωραίος
perski: (1.1) خوشايند, زيبا, دلپذير
polski język migowy:
(w zapisie SignWriting)
(1.1) , ładniejszy: , najładniejszy:
rosyjski: (1.1) красивый; (1.2) неплохой, приличный; (1.3) отличный, хороший; (1.4) хороший
rumuński: (1.1) frumos, drăguț
sanskryt: (1.1) मञ्जु, मञ्जुल, ललाम
serbski: (1.1) леп
słoweński: (1.1) čeden, lep
szwedzki: (1.1) behaglig
turecki: (1.1) sirin
ukraiński: (1.1) гарний
wilamowski: (1.1) siejny
włoski: (1.1) bello, carino; (1.4) sereno

źródła:

↑ ^1,0 ^1,1 Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 51.
↑ ^2,0 ^2,1 Hasło „ładny” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 370 i 371.

[Lehr-1] 1,0 ^1,1 Tadeusz Lehr, O mowie Polaków w Galicji wschodniej, „Język Polski” nr 2–3/1914, s. 51.

[Długosz-2] 2,0 ^2,1 Hasło „ładny” w: Krystyna Długosz-Kurczabowa, Wielki słownik etymologiczno-historyczny języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15258-1, s. 370 i 371.

[1]

[2]