wydobywać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wydobywać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌvɨdɔˈbɨvaʨ̑], AS[vydobyvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) górn. wydostawać surowce naturalne spod ziemi na powierzchnię
(1.2) wyciągać coś na wierzch z ukrycia, wydostawać
(1.3) z trudem uzyskiwać od kogoś jakąś informację
(1.4) powodować powstawanie dźwięków
(1.5) przen. uwypuklać, czynić wyraźniejszym, wyrazistszym
(1.6) sprawić, że ktoś znajduje się w lepszej sytuacji, pozbywa się jakichś problemów

czasownik zwrotny wydobywać się

(2.1) o gazie, dymie itp.: wydostawać się, wydzielać się
(2.2) o dźwięku: być słyszalnym
(2.3) z trudem wydostawać się z jakiegoś miejsca
(2.4) uwalniać się od problemów, znaleźć się w lepszej sytuacji
odmiana:
(1) koniugacja I
(2) koniugacja I
przykłady:
(1.2) Major Urbanik z pomocą ojca i Józefa dokonuje obrotu i wydobywa zmordowanego, półżywego źrebaczka[1].
(2.1) Powoli światło wydobywało poprzeczkę łączącą nogi stołu, zydle, krzesło[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eksploatować, wykopywać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wydobycie dk., wydobywanie ndk.
czas. wydobyć dk.
przym. wydobywczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Danuta Koral, Wydziedziczeni, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Czesław Miłosz, Dolina Issy, 1955, Narodowy Korpus Języka Polskiego.