zydel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

zydel (język polski)[edytuj]

zydle (1.1)
wymowa:
IPA[ˈzɨdɛl], AS[zydel]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. drewniany stołek o konstrukcji nieskrzynkowej, czasem z oparciem; zob. też zydel w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. zydelek m
przym. zydlowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. sidelsiedzenie, fotel, wyściełana ławka < łac. sedilesiedzenie, krzesło, fotel, ławka (od łac. sedeosiedzieć)[1]
por. czes. židlekrzesło, z tego samego źródła[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.