nawiać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nawiać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nawiewać)

(1.1) przemieścić do wewnątrz czegoś ruchem powietrza
(1.2) pot. opuścić pospiesznie jakieś miejsce, w którym nie chce się przebywać
odmiana:
(1.1-2) koniugacja Vb
przykłady:
(1.1) W ciągu trzech ostatnich dni nawiało tu jeszcze więcej śniegu[1].
(1.2) To u niej poznałem Dawida Burluka, starszego kolegę Majakowskiego, poetę i malarza, który miał forsę i finansował go za młodu, a po rewolucji szczęśliwie nawiał do Ameryki[2].
składnia:
(1.1) nawiać +D.
(1.2) nawiać z +D.
kolokacje:
(1.1) wiatr nawiał
synonimy:
(1.1) nadmuchać
(1.2) uciec; pot. zwiać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. nawiewać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. na- + wiać
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1-2) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nawiewać
źródła:
  1. Biała pułapka, „Dziennik Polski”, 2002-01-07, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Joanna Szczęsna, Anna Dodziuk, Ja w Rosji, Rosja we mnie, „Gazeta Wyborcza”, 1996-04-06, Narodowy Korpus Języka Polskiego.