nawiewać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nawiewać (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. nawiać)

(1.1) przemieszczać do wewnątrz czegoś ruchem powietrza
(1.2) pot. opuszczać pospiesznie jakieś miejsce, w którym nie chce się przebywać
odmiana:
(1.1-2) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Śnieg nawiewany przez wiatr przyczynił się również do wypadku w podczęstochowskich Łojkach[1].
(1.2) Węgry natomiast okazały się pierwszym w Unii krajem, który otrzymał międzynarodową pomoc w ub.r., aby uniknąć bankructwa, gdy inwestorzy poczęli masowo nawiewać z tego kraju[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) nadmuchiwać
(1.2) uciekać; pot. zwiewać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nawiew m
czas. nawiać dk.
przym. nawiewny, nawiewowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nawiać + -ać
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (ib), Jak to w zimie, „Dziennik Zachodni”, 2005-01-27, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Adam Wolski, Wschód zyskuje dzięki Zachodowi, „Gazeta Ubezpieczeniowa”, 2009-11-24, Narodowy Korpus Języka Polskiego.