morale

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: morāle

morale (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) czyjaś gotowość do wypełniania obowiązków, znoszenia trudów i niebezpieczeństw, także poczucie odpowiedzialności i wiara w sukces[1], często w odniesieniu do służby wojskowej: duch bojowy i wola walki[2]
(1.2) czyjaś ogólna postawa moralna[1]

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) Ms. i W. lp od morał
odmiana:
(1.1-2) nieodm.,
przykłady:
(1.1) Po wczorajszej masakrze morale w oddziale znacznie spadło.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moralizm mrz, moralizatorka ż, moralizator mos, moralistyka ż, moralizatorstwo n, moralistka ż, moralista m, moralność ż, morał m, moralizowanie n, moralitet m
czas. moralizować ndk.
przym. moralizatorski, moralnościowy, moralitetowy
przysł. moralnie, niemoralnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „morale” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Słownik wyrazów obcych, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, wyd. 1980

morale (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt. (RP) IPA/ˈmərɑːl/, SAMPA/"m@rA:l/
?/i
znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) morale (np. oddziału w wojsku), duch
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. demoralisation, demoralization
czas. demoralise, demoralize
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) w odróżnieniu od języka polskiego jest to rzeczownik w liczbie pojedynczej
źródła:

morale (esperanto)[edytuj]

morfologia:
morale
wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) moralnie
odmiana:
przykłady:
(1.1) Li agis brute kaj sovaĝe, kaj estis por mi ege dolora kaj timiga travivaĵo, tiom fizike kiom morale[1]. → Postępował brutalnie i dziko, był dla mnie ogromnie bolesnym i strasznym przeżyciem, tak samo fizycznie jak i moralnie.
(1.1) Ili devas esti morale maturaj por konsideri la faktojn kaj la logikon kaj antaŭ la pli alta komuna valorola vero[2]. → Muszą być moralnie dojrzali, aby rozważać fakty i logikę oraz pochylić się przed wyższą wspólną wartościąprawdą.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moralo
przym. morala
przysł. malmorale
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Johán Valano (Claude Piron), Ĉu ni kunvenis vane?; wyd. GEO 2015.
  2. Vinko Ošlak – Foje eĉ pensi estas ĝuo, str. 112, INKO 2003.

morale (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA[mɔ.ʁal] ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) moralność, etyka
(1.2) morał

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) ż lp od moral
odmiana:
(1.1-2) lp morale; lm morales
(2.1) zob. moral
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) éthique
(1.2) leçon
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moralisme, moraliste, immoralisme, immoraliste
przysł. moralement
przym. immoraliste, moraliste
związki frazeologiczne:
faire de la morale
etymologia:
uwagi:
źródła:

morale (język włoski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) moralny
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. moralizzatrice ż, moralizzatore m, moralismo m, moralità ż
czas. moraleggiare, moralizzare
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: