Jan

Z Wikisłownika – wolnego, wielojęzycznego słownika
Skocz do: nawigacja, szukaj
Podobna pisownia Podobna pisownia: Jaan • jan • Jan. • jaň • Ján

Jan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [jãn], AS: [i ̯ãn], zjawiska fonetyczne: nazal. wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) polskie imię męskie pochodzenia semickiego; imię biblijne; zob. też Jan w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik Jan Janowie[1] / Jany[2]
dopełniacz Jana Janów
celownik Janowi Janom
biernik Jana Janów
narzędnik Janem Janami
miejscownik Janie Janach
wołacz Janie Janowie / Jany
przykłady:
(1.1) Jan Kowalski to określenie na statystycznego Polaka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Jan Paweł II • chleb św. Jana • pan Jan • brat / kuzyn / wujek / dziadek Jan • mężczyzna imieniem (o imieniu) Jan • święty / błogosławiony Jan • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Jan • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Jan • otrzymać / dostać / przybrać imię Jan • dzień imienin / imieniny Jana • na Jana (o dniu) • Jan Kanty • Jan Maria • Ewangelia Jana / Ewangelia według świętego Jana
synonimy:
(1.1) zdrobn. Janek, Janeczek, Janko, Jaś, Jasiek, Jasio, Jaśko
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) imię
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Janinka f, Janka f, Jasia f, Janów mrz, Janowo mrz, Janówek m, Janówko n, Janowski m.-os., Janowska f, Joasia f, Joaśka f, Asia f, Aśka f, Janowa f, Janówna f
zdrobn. Janek m.-os., Janeczek m.-os., Janko m.-os., Jaś m.-os., Jasiek m.-os., Jasio m.-os., Jaśko m.-os.
forma żeńska Janina f, Joanna f
przym. janowski
przest. gw. Janowy
związki frazeologiczne:
przysłowia: bywał Jan u dworu, wie, jako w piecu palą • czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał • do świętego Jana o deszcz prosić trzeba, później baba zapaską napędzi go z nieba • jak się święty Jan obwieści, takie będzie dni trzydzieści / jak święty Jan obwieści, takich będzie dni czterdzieści / jak święty Jan się obwieści, takich będzie dni czterdzieści • jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi, taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi • już Jan ochrzcił wszystkie wody, umyjcie się dla ochłody • już świętego Jana, ruszajmy do siana! • na świętego Jana bywa Wisła wezbrana • na święty Jan jagód pełen dzban • od Cypriana aż do Jana gdy pogoda zakichana, to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego, a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje • przed poczęciem Jana noc z dniem zrównana • przed świętym Janem najdłuższy dzień panem • święty Jan przynosi jagód dzban • w Jana Chrzciciela już kwiecia wiela
etymologia:
(1.1) hebr. יחב < hebr. יוחנן (jeho-hanan) → ‘Jahwe jest łaskawy’[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Jan w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia Językowa PWN.
  3. ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 268.

Jan (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

skrót

(1.1) = January → styczeń

rzeczownik, nazwa własna

(2.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Jane
(2.2) zdrobn. od imienia żeńskiego Janet
(2.3) zdrobn. od imienia żeńskiego Janice
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Jan.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Jan (język czeski)[edytuj]

wymowa:
wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) Jan

skrót

(2.1) = rel. Evangelium podle Jana → Ewangelia według św. Jana
odmiana:
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Dne 31. března r. 1888. zemřel v Turině v Itálii tři a sedmdesátiletý kmet, kněz Jan Bosco, dobrodinec mládeže, pravý apoštol a zakladatel řádu sv. Františka Sálesského, jenž úplně výchově mládeže zanedbané, osiřelé a opuštěné se věnuje.[1] → Dnia 31. marca 1888 r. zmarł w Turynie we Włoszech siedemdziesięciotrzyletni starzec, ksiądz Jan Bosco, dobroczyńca młodzieży, prawdziwy apostoł i założyciel zakonu św. Franciszka Salezego całkowicie poświęcającego się wychowaniu młodzieży zaniedbanej, osieroconej i opuszczonej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jana f
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Gn • Ex • Lv • Nm • Dt • Joz • Sd • Rt • 1 Sam • 2 Sam • 1 Král • 2 Král • 1 Kron • 2 Kron • Ezd • Neh • Tob • Jdt • Est • 1 Mak • 2 Mak • Job • Ž • Př • Kaz • Pís • Mdr • Sir • Iz • Jer • Pláč • Bar • Ez • Dan • Oz • Jl • Am • Abd • Jon • Mich • Nah • Hab • Sof • Ag • Zach • Mal • Mt • Mk • Lk • Jan • Sk • Řím • 1 Kor • 2 Kor • Gal • Ef • Flp • Kol • 1 Sol • 2 Sol
źródła:
  1. ↑ Josef Flekáček, Drobné povídky dějepisné

Jan (język duński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) duńskie imię męskie[1], Jan
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ifølge Danmarks Statistik er Jan det 9. mest populære drengenavn i Danmark. → Według Duńskiego Urzędu Statystycznego Jan jest 9. pod względem popularności imieniem męskim w Danii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: imiona w języku duńskim
źródła:
  1. ↑ Mest populære for- og efternavne for alle danskere, Danmarks Statistik, dostęp: 06.03.2010

Jan (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
wymowa ?/i
IPA: [jan]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (imię męskie) Jan
odmiana:
(1.1)[1][2]
przypadek liczba pojedyncza
mianownik (der) Jan
dopełniacz (des) Jan
Jans
celownik (dem) Jan
biernik (den) Jan
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
  2. ↑ Wikibooks.pl, Deklinacja imion i nazwisk

Jan (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) Jan[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Johan, Johannes, Jon, Janne, Jean
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: imiona męskie w języku szwedzkim
źródła:
  1. ↑ Statistiska centralbyrån
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Jan&oldid=5114097”