Jan

Z Wikisłownika – wolnego, wielojęzycznego słownika
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Podobna pisownia Podobna pisownia: Jaan • jaan • jan • Jan. • jan. • Jann • jaň • Ján

Jan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [jãn], AS: [i ̯ãn], zjawiska fonetyczne: nazal. wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) polskie imię męskie pochodzenia semickiego; imię biblijne; zob. też Jan w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikJanJanowie[1] / Jany[2]
dopełniaczJanaJanów
celownikJanowiJanom
biernikJanaJanów
narzędnikJanemJanami
miejscownikJanieJanach
wołaczJanieJanowie / Jany
przykłady:
(1.1) Jan Kowalski to określenie na statystycznego Polaka.
składnia:
kolokacje:
(1.1) Jan Paweł II • chleb św. Jana • pan Jan • brat / kuzyn / wujek / dziadek Jan • mężczyzna imieniem (o imieniu) Jan • święty / błogosławiony Jan • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Jan • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Jan • otrzymać / dostać / przybrać imię Jan • dzień imienin / imieniny Jana • na Jana (o dniu) • Jan Kanty • Jan Maria • Ewangelia Jana / Ewangelia według świętego Jana
synonimy:
(1.1) zdrobn. Janek, Janeczek, Janko, Jaś, Jasiek, Jasio, Jaśko
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) imię
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Janowa ż, Janówna ż, Janostwo lm mos, Jasiowa ż, Janinka ż, Janka ż, Jasia ż, Janów mrz, Janowo mrz, Janówek m, Janówko n, Janowski mos, Janowska ż, Joasia ż, Joaśka ż, Asia ż, Aśka ż
zdrobn. Janek mos, Janeczek mos, Janko mos, Jaś mos, Jasiek mos, Jasio mos, Jaśko mos
forma żeńska Janina ż, Joanna ż
przym. janowski, jański
przest. gw. Janowy
związki frazeologiczne:
przysłowia: bywał Jan u dworu, wie, jako w piecu palą • czego Jaś się nie nauczy, tego Jan nie będzie umiał • do świętego Jana o deszcz prosić trzeba, później baba zapaską napędzi go z nieba • jak się święty Jan obwieści, takie będzie dni trzydzieści / jak święty Jan obwieści, takich będzie dni czterdzieści / jak święty Jan się obwieści, takich będzie dni czterdzieści • jaka na Jana od Krzyża pogoda się głosi, taką, jak starzy mówią, Nowy Rok przynosi • już Jan ochrzcił wszystkie wody, umyjcie się dla ochłody • już świętego Jana, ruszajmy do siana! • na świętego Jana bywa Wisła wezbrana • na święty Jan jagód pełen dzban • od Cypriana aż do Jana gdy pogoda zakichana, to od Jana do Jerzego ciągle jeszcze nic nowego, a gdy Jerzy się rozśmieje, to za kilka dni znów leje • przed poczęciem Jana noc z dniem zrównana • przed świętym Janem najdłuższy dzień panem • święty Jan przynosi jagód dzban • w Jana Chrzciciela już kwiecia wiela
etymologia:
(1.1) hebr. יחב < hebr. יוחנן (jeho-hanan) → ‘Jahwe jest łaskawy’[3]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło Jan w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „imiona w liczbie mnogiej” w: Poradnia Językowa PWN.
  3. ↑ Jan Miodek, Słownik ojczyzny polszczyzny, oprac. Monika Zaśko-Zielińska, Tomasz Piekot, wydawnictwo Europa, Wrocław 2002, s. 268.

Jan (język angielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

skrót

(1.1) = January → styczeń

rzeczownik, nazwa własna

(2.1) zdrobn. od imienia żeńskiego Jane
(2.2) zdrobn. od imienia żeńskiego Janet
(2.3) zdrobn. od imienia żeńskiego Janice
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Jan.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

Jan (język czeski)[edytuj]

wymowa:
wymowa ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny, nazwa własna

(1.1) Jan

skrót

(2.1) = rel. Evangelium podle Jana → Ewangelia według św. Jana
odmiana:
(2.1) nieodm.
przykłady:
(1.1) Dne 31. března r. 1888. zemřel v Turině v Itálii tři a sedmdesátiletý kmet, kněz Jan Bosco, dobrodinec mládeže, pravý apoštol a zakladatel řádu sv. Františka Sálesského, jenž úplně výchově mládeže zanedbané, osiřelé a opuštěné se věnuje.[1] → Dnia 31. marca 1888 r. zmarł w Turynie we Włoszech siedemdziesięciotrzyletni starzec, ksiądz Jan Bosco, dobroczyńca młodzieży, prawdziwy apostoł i założyciel zakonu św. Franciszka Salezego całkowicie poświęcającego się wychowaniu młodzieży zaniedbanej, osieroconej i opuszczonej.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zdrobn. Honza, Honzík, Honzíček, Jeník, Jenda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Jana ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Gn • Ex • Lv • Nm • Dt • Joz • Sd • Rt • 1 Sam • 2 Sam • 1 Král • 2 Král • 1 Kron • 2 Kron • Ezd • Neh • Tob • Jdt • Est • 1 Mak • 2 Mak • Job • Ž • Př • Kaz • Pís • Mdr • Sir • Iz • Jer • Pláč • Bar • Ez • Dan • Oz • Jl • Am • Abd • Jon • Mich • Nah • Hab • Sof • Ag • Zach • Mal • Mt • Mk • Lk • Jan • Sk • Řím • 1 Kor • 2 Kor • Gal • Ef • Flp • Kol • 1 Sol • 2 Sol
źródła:
  1. ↑ Josef Flekáček, Drobné povídky dějepisné

Jan (język duński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) duńskie imię męskie[1], Jan
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ifølge Danmarks Statistik er Jan det 9. mest populære drengenavn i Danmark. → Według Duńskiego Urzędu Statystycznego Jan jest 9. pod względem popularności imieniem męskim w Danii.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: imiona w języku duńskim
źródła:
  1. ↑ Mest populære for- og efternavne for alle danskere, Danmarks Statistik, dostęp: 06.03.2010

Jan (język farerski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Jan (język holenderski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) imię męskie
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach. Jeśli znasz holenderski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

Jan (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
wymowa ?/i
IPA: [jan]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) (imię męskie) Jan
odmiana:
(1.1)[1][2]
przypadekliczba pojedyncza
mianownik(der) Jan
dopełniacz(des) Jan
Jans
celownik(dem) Jan
biernik(den) Jan
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Wikibooks.pl, Użycie rodzajnika przy nazwach państw, miast i innych nazwach własnych
  2. ↑ Wikibooks.pl, Deklinacja imion i nazwisk

Jan (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny, nazwa własna

(1.1) Jan[1]
odmiana:
przykłady:
(1.1)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Johan, Johannes, Jon, Janne, Jean
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: imiona męskie w języku szwedzkim
źródła:
  1. ↑ Statistiska centralbyrån
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Jan&oldid=6202189”