Turin

Turin (język angielski)

Turin (1.1)

wymowa:

bryt. IPA: /tjɜː(ɹ)ˈɪn/, X-SAMPA: /tj3:(r)"In/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, nazwa własna

(1.1) geogr. Turyn

odmiana:

(1.1) lp Turin; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) be in Turin → być w Turynie • live in Turin → mieszkać w Turynie • work in Turin → pracować w Turynie • be born in Turin → urodzić się w Turynie • die in Turin → umrzeć w Turynie • settle in Turin → osiedlić się w Turynie • leave Turin → wyjechać z Turynu • move to Turin → wprowadzić się do Turynu • get to Turin → dojechać do Turynu • be a habitant / an inhabitant of Turin → być mieszkańcem Turynu • a road in Turin → droga w Turynie • a street in Turin → ulica w Turynie • a square in Turin → plac w Turynie • a house in Turin → dom w Turynie • a flat in Turin → mieszkanie w Turynie • a headquarters in Turin → siedziba w Turynie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Turin (język francuski)

Turin (1.1)

wymowa:

IPA: /ty.ʁɛ̃/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna

(1.1) geogr. Turyn

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turinois m, Turinoise ż

przym. turinois

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Turin (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /tuˈriːn/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna

(1.1) geogr. Turyn (miasto)

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	(das) Turin
dopełniacz	(des) Turin Turins
celownik	(dem) Turin
biernik	(das) Turin

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) Stadt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Turiner m, Turinerin ż

przym. turinisch, Turiner

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: