serenada

serenada (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. utwór muzyczny o charakterze lirycznym; zob. też serenada w Wikipedii

(1.2) muz. pieśń śpiewana pod oknem ukochanej

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	serenada	serenady
dopełniacz	serenady	serenad
celownik	serenadzie	serenadom
biernik	serenadę	serenady
narzędnik	serenadą	serenadami
miejscownik	serenadzie	serenadach
wołacz	serenado	serenady

przykłady:

(1.2) Marta zaśpiewała dwie pieśni góralskie, hiszpańską serenadę, poczem nastąpiła wspaniała pieśń niemiecka.

(1.2) Tajemniczy śpiewak codziennie powtarzał swoje serenady i tak przyzwyczaił nas do swoich pieśni, że dopiero wysłuchawszy go, siadaliśmy do wieczerzy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) utwór

(1.2) pieśń

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. sérénade < wł. serenata < wł. serenare < łac. serenare < łac. serenus → pogodny, spokojny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) serenade; (1.2) serenade
• bułgarski: (1.2) серенада ż
• czeski: (1.1) serenáda ż; (1.2) serenáda ż
• francuski: (1.1) sérénade ż; (1.2) sérénade ż, serenata ż
• hawajski: (1.2) mele hoʻoipoipo
• hiszpański: (1.1) serenata ż; (1.2) serenata ż
• japoński: (1.2) セレナーデ, セレナード
• koreański: (1.2) 세레나데
• niemiecki: (1.1) Serenade ż; (1.2) Serenade ż
• portugalski: (1.1) serenata ż; (1.2) serenata ż
• rumuński: (1.1) serenadă ż; (1.2) serenadă ż
• słowacki: (1.1) serenáda ż; (1.2) serenáda ż
• ukraiński: (1.1) серенада ż; (1.2) серенада ż
• węgierski: (1.1) szerenád; (1.2) szerenád
• włoski: (1.1) serenata ż; (1.2) serenata ż

źródła: