serenus

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

serenus (język łaciński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pogodny, bezchmurny[1]
(1.2) łaskawy, miłościwy
(1.3) najdostojniejszy
odmiana:
(1) serenus, serena, serenum (deklinacja I-II)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. sereno
rzecz. Serena ż, serenitas ż, Serenopolis ż, serenum n
przysł. serene
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla ang. serene, franc. serein, hiszp. sereno, port. sereno, rum. senin, sardyński selenu, wł. sereno
uwagi:
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 621.