palatyński

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

palatyński (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) hist. związany z osobą lub tytułem palatyna, dotyczący palatyna
(1.2) związany z Palatynatem, dotyczący Palatynatu
(1.3) hist. związany z Palatynem, dotyczący Palatynu (wzgórza w Rzymie)

przymiotnik dzierżawczy

(2.1) należący do palatyna
odmiana:
(1.1-3, 2.1)
przykłady:
(1.2) Co do księstwa Dwóch Mostów, to drogą sukcesji przypadło onojak już wspomnieliśmyGustawowi Samuelowi Leopoldowi z palatyńskiego rodu Wittelsbachów[1].
(1.3) Dla mnie same pałace palatyńskie nie byłyby mieszkaniem godnym ciebie, więc chciałbym także, by ci nie brakło niczego z tych ozdób i wygód, do których z dzieciństwa przywykłaś[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) daw. falcgrafski
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. palatyn mos, Palatyn mrz, Palatynat mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: palatynacki
źródła:
  1. Maciej Forycki, Stanisław Leszczyński: sarmata i Europejczyk, 1677-1766, s. 91, 2005.
  2. Henryk Sienkiewicz, Quo Vadis.