dworski

dworski (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdvɔrsʲci], AS: [dvorsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący dworu królewskiego, książęcego lub arystokratycznego

(1.2) hist. dotyczący majątku ziemskiego, świadczący usługi panu feudalnemu

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dworski		dworska	dworskie	dworscy	dworskie
dopełniacz	dworskiego		dworskiej	dworskiego	dworskich
celownik	dworskiemu		dworskiej	dworskiemu	dworskim
biernik	dworskiego	dworski	dworską	dworskie	dworskich	dworskie
narzędnik	dworskim		dworską	dworskim	dworskimi
miejscownik	dworskim		dworskiej	dworskim	dworskich
wołacz	dworski		dworska	dworskie	dworscy	dworskie

przykłady:

(1.1) Janicki usprawiedliwiał się przed Kmitą z zaniedbania obowiązków poety dworskiego, Kochanowski opuścił dwór, by chronić własną niezależność.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dworski błazen / ceremoniał / taniec / ukłon / urzędnik • dama / etykieta / intryga / literatura / poezja dworska

(1.1) dworski parobek / koniuszy / ekonom / folwark • dworska dziewka • czeladź dworska • zabudowania dworskie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) arystokratyczny

(1.2) pański

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadworny m, dwór m, dworzanin m, dworzanka ż, dworak m, dworka ż, dworactwo n, dworskość ż, dwórka ż

czas. dworować

przym. nadworny

związki frazeologiczne:

choroba dworska

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) court
• esperanto: (1.1) kortega
• hiszpański: (1.1) cortesano, palaciego
• kaszubski: (1.1) dwòrsczi, dwòrowi
• niemiecki: (1.1) höfisch
• nowogrecki: (1.1) αυλικός

źródła: